1. عکس العمل های پرخاشگرانه د ربرابر بقای احتیاج : در اینگونه وضعیت ها تلاش می شود که مشکل را به نحوی حل کند و مانع را با ذکر علل و هدفهایی توجیه نماید . در نظریه روانکاوی چنین وضعیتی با اصل واقع بینی [۱۰۲]و مکانیسم دفاعی دلیل تراشی[۱۰۳] تطبیق می‌کند .

مقوله های شش گانه ناکامی و پرخاشگری در آزمون روزنزوایگ :

    1. بقای مانع ([۱۰۴]O-O) ‌بنابرین‏ معیار ، فرد از مانع و از افراد ناکام کننده که برحسب اتفاق پیش آ”مده ، آگاه است ، رفتارش نشان می‌دهد که : بی تفاوت ، میخکوب شده ، ناتوان از دنبال کردن هدف ، نمی تواند از شخصیت خود دفاع کند …. ناکام کنندگی موقعیت را مورد تأیید قرار می‌دهد . پاسخ های او نشانه وجود استرسی فعال است که تمام وجودش را تهدید می‌کند این پاسخ ها ناتمام ، مانع شده و مبین حضور مانع است .

عکس العملهای که از تسلط مانع بروز می‌کند ، نشانه مرضی دارند ، در روانکاوی جزء رفتارهای هستند که در مفهوم والاگرایی[۱۰۵] و تبدیل سازی[۱۰۶] قرار می گیرند .

    1. دفاع از خود ( ([۱۰۷]E-Dعکس العملهای دفاع از خود کم وبیش با استرسهای فعال تطبیق می‌کند . در این نوع استرسها « من » فرد ابتکار را به دست می‌گیرد تا از خود دفاع کند ، فرد در مقابل آنچه که حس می‌کند برای خودش و دیگران مخرب است پایداری نشان می‌دهد و رفتارش نمایشگر آن است . که موردتهدید قرا رگرفته و یا خود را در خطر تهدید می بیند . ملاحظه می شود که در حال آماده باش است . و می‌خواهد خود را حفظ کند .به طورکلی حالت پرخاشگری منفی و مخرب در سلوک فرد دیده می شود ، شکلی از خصومت رانسبت به محیط و نسبت به خود نشان می‌دهد . در برخی حالات می ترسد ، ترسی که ممکن است از احساس دست دادن پشتیبانی محیط اجتماعی باشد .

    1. بقایای( [۱۰۸]N-P) نیاز در پاسخهای که دال بربقای نیاز دارد ، فرد استرس منفی ، سرد ، مزاحم بر آورده شدن نیاز می بیند . نیازهای ناکام شده معرف نوعی از پرخاشگری است که گاهی با خلاقیت همراه است . هدف رفتار فرد ارضای نیاز است که به وسیله ای ناخشنود شده است ، دنبال راه حلی می‌گردد که مناسب باموقعیت است : از یک نفر دیگر کمک می‌خواهد و می کوشد تا رفتار خود را به نحو مطلوب اصلاح کند و یا منتظر می ماند تا به مرور زمان برای آن راه حلی پیدا شود ، می کوشد تا از مانع بگذرد . و یا آن را دور بزند .

    1. پرخاشگری بیرونی([۱۰۹]E-A) فرد ناکام سعی می‌کند ، فرد دیگری را مورد حمله قرار دهد ، فرد مورد حمله مستقیما مسئول ناکامی است یا اینکه مسئول نیست اما ، به وسیله فرد ناکام شده مسئول شناخته می شود ، به کمک مکانیسم‌های دفاعی « جانشین سازی [۱۱۰]» و «‌برون‌فکنی » نقاط ضعف و خطاها و ناهنجاریهای خود را به دیگران نسبت می‌دهد . اضطراب وعصبانیت خود را نسبت به آنچه که مانع او شده ابراز می‌دارد و می‌خواهد تا آن دیگری برای حل مشکل اقدام کند .

    1. پرخاشگری درونی ([۱۱۱] I-A)فرد ناکام شده بجای آنکه پرخاشگری خود را آزادانه بیان کند آن را به طرف خود بر می گرداند ، عکس العملهایش بر پایه دلهره نهاده شده است . ، خستگی فرد ناکام شده به سوی خود او بر می‌گردد، با شدت موفق به افسرده ساختن خود می‌گردد ، در جستجوی نوعی بدبختی برای تنبیه خود است .

  1. ناپرخاشگری ( [۱۱۲]M-A)فرد نه خود ونه دیگری را مسئول نمی شمارد می کوشد تا از پرخاشگری ، پرهیز کند ، مکانیسم دفاعی که در اینجاظاهر می شود « واپس زدن [۱۱۳]» است .محرک عکس العملهای او بیشتر گرایش اجتماعی است . تا پرخاشگری ، عوامل نامطبوع از میدان آگاهی بیرون رانده شده است ، ولیکن موقعیتی که پذیرفته نشده می‌تواند رفتار فرد ناکام شده را رهبری کند .

فرد د رپاسخهایش از پرخاشگری پرهیز می‌کند و موقعیت ناکام کننده بدون اهمیت جلوه داده می شود . چنان که گویی تقصیر کسی نیست ، اگر صبر کند موقعیت بهبود می‌یابد .

عوامل یازدهگانه ناکامی و پرخاشگری درآزمو ن روزنزوایگ :

  1. ثبات بیرونی پرخاش ( E)[114]

این عامل مهم برخورد مقوله « تسلط مانع » و « پرخاشگری بیرونی » رانشان می‌دهد . مانع ناکام کننده با شدت وحدت وثبات دارد : فرد پرخاشگری و اعتراض در برابر اشیاء بی جان و یا ناراحتی خود را از شانس یا بدبختی ابراز می‌کنند .

  1. ثبات درونی پرخاش (I)[115]

این عامل مهم برخورد مقوله « تسلط مانع » و « پرخاشگری درونی » است مانع ناکام کننده تعبیر نمی شود و حتی در برخی موارد در بعضی از حالات ، سودمند هم معرفی می‌گردد و فرد خود را موجبی برای ناراحتی دیگران می‌داند وازاینکه وارد ماجرایی شود که موجب ناراحتی دیگران گردد خوشحال نیست . در پاسخهای خود وجود ناکامی رامنکر می شود ، نمی گذارد دیگران از ناراحتی او باخبر شوند .

  1. ثبات در ناپرخاشگری (M)[116]

این عامل محل برخورد مقوله « تسلط مانع » و « ناپرخاشگری » است . مانعی که در موقعیت ناکامی وجود دارد کوچک شمرده می شود تاحدی که به نظر می‌رسد که مانع وجود ندارد . عکس العمل برای حفظ وضعیت خود ، ناراحتی از دست دادن آبرو ، بی تفاوتی واقعی آشکارا و یا پوشیده است .

  1. تنبیه به سرزنش بیرونی ( E)[117]

این عامل محل تلاقی مقوله « پرخاشگری بیرونی » و « دفاع از خود » است . و نشان می‌دهد که پرخاشگری به طور اخذ علیه فرد دیگری هدایت شده . تنش خود را تخلیه می‌کند و بدین وسیله رضایت حاصل می‌کند ، مایل است که فرد دیگری را به منزله علت برای ‌ناکامی‌های روزانه خود بداند . فرد مبارزه جویی خود را حفظ کرده و جنبه دفاعی به خود می‌گیرد ، کنایه می زند و خصومت نشان می‌دهد و می کوشد تا با تمسخر مخاطب خود را بخنداند .

  1. عامل ( E)معرف نوعی از تغیرات عامل( E است .

در این حالت فرد با پرخاشگری منکر حملات می شود که به او نسبت می‌دهند و مبارزه جوی خود را به صورت دفاع از خود نشان می‌دهد .

  1. تنبیه و سرزنش درونی (I)[118]

مرکز تلاقی مقوله « پرخاشگری درونی » و« دفاع از خود »است فرد ناکام شده پرخاشگری را به خودش بر می گرداند . مسئولیت خود را می پذیرد ، آن را از بخت خود می‌داند و « پرخاشگری به خود[۱۱۹] » است : کنایه گویی وکنترل را در باره خود اجرا می‌کند و می کوشد تا بنحوی « خود آزارانه [۱۲۰]» خویشتن را مورد تمسخر قرار دهد .

  1. عامل (I)معرف نوعی از تغییرات عامل (I)است

فرد اشتباه را می پذیرد و اما گناهکاری آن را نمی پذیرد و معتقد است که موقعیت در بروز خطا اجتناب ناپذیر است . کاستن مسئولیت خود و دخالت دادن عوامل غیره منتظره درحادثه ای که اتفاق افتاده است .

  1. بدون تنبیه و سرزنش (M)[121]

محل تلاقی مقوله « ناپرخاشگری » و « دفاع از خود است . موقعیت آن طور است که مورد توجه قرا رنمی گیرد . و فرد ناکام کننده غایب است . احساس گناهکاری کنار گذاشته شده است . و فرد از تحقیر کردن دیگران صرفه نظر می‌کند و آن را متوجه بی مبالاتی موقعیت می‌سازد .

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...