با جمع بندی مفروضات فوق می توان ‌به این نتیجه دست یافت که شاید برای تاثیر اطلاعات بر قیمت و بازده سهام به ‌هفته‌ها و یا حتی ماه ها زمان نیاز باشد و این امر با فرضیات بازار کارآ همخوانی ندارد.

بخش دوم

۲-۶ پیشینه تحقیق

۲-۶-۱ تحقیقات انجام شده در داخل کشور

در ایران پژوهشی در زمینه تاثیر ارائه مجدد بر رشد شرکت‌ها وجود ندارد. اما تحقیقاتی اندک مرتبط با موضوع تجدید ارائه صورت های مالی انجام شده است. ‌بنابرین‏ در ادامه سوابقی که متغیرهای مورد بررسی تحقیق نزدیک بوده اند اشاره می شود:

سجادی (۱۳۸۳) در بررسی رابطه بین تعدیلات سنواتی و قیمت سهام و اندازه و طول عمر شرکت ها، یافته های تحقیق حاکی از این است که تعدیلات سنواتی دارای محتوای اطلاعاتی بوده و شرکت های بزرگتر ازتعدیلات سنواتی کمتری برخوردار هستند. ولی طول عمر شرکت ها تاثیری برتعدیلات سنواتی ندارد.

سروری مهر ( ۱۳۸۵) در تحقیق خود تحت عنوان «بررسی ماهیت تعدیلات سنواتی در شرکت ها» به بررسی ماهیت تعدیلات سنواتی و علت آن در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۸۰ الی ۱۳۸۴ پرداخته است. هدف اصلی تحقیق او کسب شناخت کافی از اجزای تعدیلات سنواتی در شرکت های ایرانی و چگونگی رعایت استانداردهای حسابداری به ویژه استاندارد حسابداری شماره ۶ بوده است.

نتیجه اصلی تحقیق مذکور این بوده است که فرضیه «شرکت‌ها بابت تعدیلات سنواتی صورت‌های مالی خود را تنظیم و ارائه مجدد نمی کنند» تأیید شد. یعنی دلیل اصلی تجدید ارائه در شرکت های ایرانی طبق تحقیق سروری مهر تعدیلات سنواتی نمی باشد.

شریعت پناهی و کاظمی (۱۳۸۹) در تحقیقی با عنوان” تاثیر ارائه مجدد صورت‌های مالی بر محتوای اطلاعاتی سود” نشان دادند که تجدید ارائه صورت‌های مالی موجب کاهش محتوای اطلاعاتی سود می شود و شرکت هایی که عمده ترین دلیل صورت های مالی تجدید ارائه شده آن ها اصلاح اشتباه ناشی از شناسایی درآمد است محتوای اطلاعاتی سود آن ها کاهش یافته است.

سینایی و رشیدی زاد (۱۳۸۹) در تحقیقی با عنوان” بررسی ارتباط بین تغییرات سهم بازار با ارزش گذاری عایدات و فرصت‌های رشد آتی شرکت‌ها” ‌به این نتیجه رسیدند که مربوط بودن سودهای جاری با ارزش، با رشد در سهم بازار افزایش می‌یابد. اما بین معیارهای سنجش تغییرات سهم بازار و فرصت‌های رشد رابطه ی معناداری مشاهده نشد.

حساس یگانه (۱۳۹۱) در تحقیقی با عنوان “تاثیر تجدید ارائه صورت‌های مالی بر مدیریت سود و پایداری سود” نشان دادند که بین تجدید ارائه صورت های مالی با مدیریت سود و پایداری سود رابطه معنی داری وجود دارد و نوع رابطه نشان می‌دهد که هرچه شدت تجدید ارائه صورت های مالی افزایش می‌یابد، مدیریت سود )سطح اقلام تعهدی اختیاری) نیز افزایش یافته است و هرچه شدت تجدید ارائه صورت های مالی افزایش می‌یابد ، پایداری سود کاهش پیدا می‌کند.

آقایی و همکاران (۱۳۹۲) در تحقیقی تحت عنوان “تاثیر تجدید ارائه صورت‌های مالی بر کیفیت اقلام تعهدی” نشان دادند که متغیرهای تغییر اندازه شرکت ، تغییر فروش ، تغییر جریان‌های نقدی حاصل از عملیات، تغییر نسبت بدهی، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری سهام ، درصد مالکیت سرمایه گذاران نهادی و مدت تصدی مدیریت عامل با تغییر کیفیت سود در شرکت‌های تجدید ارائه کننده رابطه معناداری دارند.

۲-۶-۲ تحقیقات انجام شده در خارج

جونز و همکاران[۳۶] (۲۰۰۰) در تحقیقی تحت عنوان “ارتباط فرصت‌های سرمایه گذاری و پایداری سود” به این نتیجه رسیدند که فرصت‌های رشد متفاوتی که برای صنعتهای مختلف وجود دارد، رابطه بین درآمدها و ارزش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. آن ها دریافتند که هم فرصت‌های رشد آتی و هم دوام درآمدها، ارتباط ارزش درآمدها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اینکه رابطه متقابل بین درآمدها و فرصت‌های رشد آتی و حتی یک واکنش قیمت قویتر به درآمدها را به وجود می آورد.

اندرسون و یان[۳۷] (۲۰۰۲) واکنش بازار را به سود پس از ارائه مجدد تحلیل کردند و شواهدی پیرامون تغییرات کوتاه مدت در محتوای اطلاعاتی سود پس از ارائه مجدد، ارائه نمودند. در حقیقت، این دو پژوهشگر دریافتند که سرمایه گذاران در کوتاه مدت به سود پس از ارائه مجدد واکنش کمی نشان می‌دهند.

هری بار و جنکینز[۳۸] (۲۰۰۴) تاثیر ارائه مجدد صور تهای مالی روی برآورد هزینه سرمایه را مورد پژوهش قرار دادند و دریافتند که ارائه مجدد موجب کاهش سودهای مورد انتظار آتی و افزایش نرخ هزینه سرمایه شرکت می‌گردد. در حقیقت، تجدید ارائه سود موجب کاهش اطمینان سرمایه گذاران نسبت به اعتبار و شایستگی مدیریت و کاهش کیفیت سود می‌گردد ‌بنابرین‏، نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذاران افزایش می‌یابد که در نهایت منجر به افزایش هزینه سرمایه شرکت می‌گردد.

هیرشی[۳۹] (۲۰۰۵) پژوهشی تحت عنوان “عدم واکنش بلند مدت بازار به ‌ارائه‌های مجدد صورت‌های مالی” را انجام و نشان داد که شرکت هایی که از طریق ارائه مجدد، سودهای گذشته خود را بیشتر گزارش نموده اند دارای بازده آتی کمتری هستند. به بیان دیگر، ارتباط منفی بین افزایش سودهای گذشته به دلیل ارائه مجدد با بازده آتی بعد از اعلان وجود دارد.

‌کراوات و شولین[۴۰] (۲۰۰۶) با عنوان “تاثیر ارائه مجدد صورت‌های مالی بر ریسک اطلاعات” میزان افزایش ریسک اطلاعاتی ناشی از تجدید ارائه صورت های مالی به دفعات، علت و واحد تجدید ارائه کننده (شرکت،کمیسیون بورس اوراق بهادار، حسابرس) بستگی دارد. ‌بر اساس این تحقیق، افزایش ریسک اطلاعاتی در این شرکت ها، باعث تاثیر نسبتا کمی بر سایر شرکت های هم صنعت می شود.

ویلسون[۴۱] (۲۰۰۸) در تحقیقی تحت عنوان” تاثیر ارائه مجدد صورت‌های مالی بر محتوای اطلاعاتی سود”نشان می‌دهد که محتوای اطلاعاتی سود پس ازتجدید ارائه صورت های مالی، کاهش نسبی می‌یابد و استفاده کنندگان از صورت‌های مالی اطمینان خود را نسبت به اطلاعات مالی شرکت پس از تجدید ارائه به طور متوسط برای یک سال از دست می‌دهند.

روتنسین[۴۲] (۲۰۰۸) به بررسی تغییرات حاکمیت شرکتی پس از ارائه مجدد پرداخت. شواهد گویای آن است، اگر ارائه مجدد باعث کاهش سودهای گزارش شده قبلی گردد این موضوع، بیانگر عملکرد ضعیف شرکت خواهد بود و احتمالا تغییرات حاکمیتی، متعاقب ارائه مجدد رخ خواهد داد.

نتایج این دو پژوهشگر نشان داد با توجه به روش مورد استفاده برای محاسبه هزینه سرمایه، بلافاصله متعاقب ارائه مجدد نرخ هزینه سرمایه در ماه به طور میانگین بین ۷ الی ۱۹ درصد افزایش می‌یابد.

پلاملی ولامبردی[۴۳] (۲۰۰۸) در تحقیق خود تحت عنوان «تحلیلی بر دلایل اصلی تجدید ارائه» تجدید ‌ارائه‌های رخ داده از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ را تحلیل و بیان کردند که هر تجدید ارائه به یکی از این چهار دلیل می‌باشد:

۱- اشتباه داخلی شرکت

۲- دستکاری عمدی

۳- پیچیدگی معاملات

۴- برخی خصوصیات استانداردهای حسابداری ‌در مورد تجدید ارائه هایی که به دلیل برخی خصوصیات استاندارد حسابداری بودند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...